روزهای خاکستری

خونی در من جاری نیست

خونریزیهای ماهیانه ام را که کم کنی

روی هم می شود چند سی سی ِ ناقابل

که آن هم فقط رگ شعرهایم را مرطوب نگه می دارد!

حالا تو هی فلسفه بباف ُ از عاشقی دم بزن!

بگو دوستم نداری

بگو هیچگاه دوستم نداشتی ..

جان ِ من..

آخر باید جانی باشد که عاشقت شوم..؟!

تمام شده ام

در گذران ِ خاکستری ِ روزهای ِ واپسین..

در بی منطقی ِ شک ها و شبهه ها..

در ناباوری ِ ایمانهای محک زده..

دستهایم را ببین

چقدر دیگر طول بکشد تا بتوان ردّ ِ کینه را پاک کرد خوب است؟!

چند هزار قدم دیگر نیاز باشد تا به تو برسم صبر می کنی؟!

چند تقویم دیگر بخری باز امیدوار به انتظارم می نشینی؟!

8تقویم کافیست؟! ..

به 1400 برسیم خوب است؟!

جان ِ من..

جانی برایم نمانده است.. حال ِ واژه هایم خوب نیست..

این شعرها را هم که می بینی به حرمت ِ بی کسی هایم ردیف می شوند!

سالهاست تمام شده ام

زیر ِ ترشح ِ بارانهایی که روی ِ قرمزی ِ لبهایم اسید می پاشند

زیر ِ بی شرمی ِ دستهایی که دور تا دور ِ مغزم آجر می چینند

حال ِ روزهایم خوب نیست ،

خونی در رگهایم نمانده 

این روزها به سقوط می اندیشم

به پروازهایی که آرزو به دل مانده اند ..

حالا تو هی فلسفه بباف.. و بگو: 

" سازمان انتقال ِ خون جای خوبیست! "